Dertig miljoen komkommers produceert Drenthe Growers per jaar. Ongeveer dan, al zal Inge de Vries desgevraagd bést het exacte aantal weten te achterhalen. Op het familiebedrijf – derde generatie – is zij degene die alles regelt op kantoor. Vader Koos kan behalve dochter Inge rekenen op haar echtgenoot Peter, zijn zoon Pim en bedrijfsleider Kor.
Hoe de familie De Vries aan die stek in Erica is gekomen, vertelt Inge nog altijd met plezier. ‘In de jaren vijftig is dit tuinbouwgebied ontwikkeld om werkgelegenheid te creëren. Het werden twaalf kavels van één hectare groot, bestemd voor tuinders uit het Westland. Mijn opa wilde tuinder worden, maar kwam niet in aanmerking. Er bleef nog één hoekje over. Daar mocht hij dan bij hoge uitzondering beginnen. Het bedrijf is in de jaren erna alleen maar gegroeid, maar uiteindelijk zitten we na 60 jaar nog altijd op de plek waar het ooit is begonnen.’
De komkommerteelt is er een van ups en downs. Al waren het de laatste jaren iets te veel downs. ‘We hebben jaren gehad dat je het al een goed seizoen noemde als je de kostprijs betaald kreeg. Nu gaat het beter. We hebben ook altijd geloofd dat het goed zou komen. Overstappen naar een andere teelt was voor ons nooit een optie. In de tomaten en de paprika’s zijn enorme ontwikkelingen aan de gang. Dat zijn zúlke grote bedrijven. Als je de kostprijs in bedwang kunt houden en je haalt een goede productie, dan kun je ervan bestaan. En je moet een beetje geluk hebben elk jaar.’
De taken zijn netjes verdeeld. De mannen, Koos, Kor, Peter en Pim regelen alles in de kas en hebben de zorg voor de 60 tot 80 personeelsleden. ‘ik kom één, twee keer per week in de kas. Je wilt toch weten hoe het gewas erbij staat. Alle randzaken eromheen doe ik. Veel papierwerk, zoals het hele certificeringsgebeuren. Je kunt het zo gek niet bedenken wat er allemaal bij komt kijken. Maar we kijken wel weer met elkaar en onze vader erbij hoe het verder moet met het bedrijf.’
Drenthe mag dan niet het grootste tuinbouwgebied van Nederland zijn, potentie heeft het wel. Inge: ‘Er komt een hele nieuwe generatie telers aan. De provincie en de gemeente staan er welwillend tegenover. Vroeger was het: in Drenthe heb je minder licht. Maar met belichten is het verschil steeds kleiner geworden. En hier sta je niet gauw een uur in de file.’
