Er zijn weinig telers die van zichzelf kunnen zeggen dat ze gediplomeerd tegelzetter zijn, maar Paul van de Sande is er één. 'M'n vader was ook tuinder, maar die zei altijd: Paul, leer jij maar een vak. Zo heb ik geleerd voor tegelzetter. Maar ik heb er nooit iets mee gedaan. Ik ben daarna naar de tuinbouwschool gegaan, heb m'n diploma gehaald en ben voor mezelf begonnen.'
Van lieverlee bouwde hij het bedrijf verder uit. En snuffelde onderwijl aan allerlei teelten. 'Ja, ik heb van alles gehad op het land. Peultjes, tuinbonen, venkel, noem maar op. Tot een jaar of tien, vijftien geleden. Toen besloot ik: ik moet van al die teelten af, ik moet me meer gaan specialiseren. Mijn vader teelde al radicchio rosso vanaf het moment dat het is geïntroduceerd in Nederland, een jaar of dertig terug. Hij was een van de eersten. Het leek mij wel een blijvertje, die teelt.'
Radicchio rosso is afkomstig uit Italië. Het is familie van de witlof. Het heeft nog het meest weg van een soort mini-ijsbergslakroppen, met wit/rode blaadjes. Pas sinds half jaren tachtig wordt het boven de Alpen verbouwd. Waarom uitgerekend een gewas dat in Nederland amper bekend is? Paul: ‘Het is een kleinschalige teelt. Met bulkteelten heb ik helemaal niets. En het is een van de meest arbeidsintensieve teelten die er is. Er is bijna geen enkel middel toegelaten om het gewas tegen onkruid te beschermen. Je moet alles schoffelen, machinaal en met de hand. Bij een ander gewas snij je in één keer een heel veld weg. Hier niet. Je moet er twee à drie keer doorheen. De ene krop kun je vandaag oogsten, de krop die ernaast staat pas over twee weken. Het is ook nog eens moeilijk te mechaniseren. Maar ik zou niets anders willen. Dat arbeidsintensieve past juist bij mijn bedrijf.'
Vaste medewerkers heeft Paul niet. In het hoogseizoen springen drie uitzendkrachten bij. Naast de radicchio rosso heeft hij ook nog aardbeien. ‘Die gaan vanaf februari de grond in. Een deel van de aardbeien staat in tunnels, een ander deel niet. Daarmee is het teeltjaar aardig gevuld. ‘Begin maart starten we met de eerste van twaalf plantingen radicchio. Die oogsten we door tot november. Twee, twee en een halve maand ligt het dan stil.
De radicchio vindt vooral aftrek in het Midden-Oosten, z’n aardbeien blijven hoofdzakelijk in Nederland. Deels via het eigen stalletje waar liefhebbers uit Oirschot en omgeving graag voor omrijden, De grootschalige afzet loopt tegenwoordig via Van Nature,. ‘Ik zat voorheen ergens anders. Maar ik ben zó blij dat ik de overstap naar Van Nature heb gemaakt! Ik ben super tevreden hoe het loopt. Ik heb heel prettig contact, open en eerlijk.’
